Page 9 - Kravat Fanzin Ocak 2016 Sayısı

Birbirimize bakıyoruz biraz. Biraz hüzün var gibi. Bazen
araya zaman girmesi lazım. Çokça zaman. Bu ekilde değere
biniyor insan. Merak ediliyor. Ya da tamamen yanlı
dü ünüyorum. Ona bakarken bunu dü ünüyorum süratle.
O ne dü ünüyor acaba. Ne için geldi, bilmiyorum. Ne
istediğini bilmek de istemiyorum. Benim istediğimi istemesi
gerek.

İçecek bir eyler var mı diye soruyor. Ketıla bakıyorum, bir
ncan çıkar. Fakat bir ncan var zaten. Biraz suya tutu-
yorum, elimden alıyor sonra. Gülüyor alttan alttan. Be-
ceremezsin sen bu i leri diyor. Sesindeki tecrübe beni
ürkütüyor. Bensiz tecrübe. Bensiz anıları delirtiyor. Öfkeyle
bakıyorum. Nefret kısa sürüyor.

İlk kim açacak eskileri. Merakla bekleniyor. Ola ki açıldı,
hiç sigaramız yok. Bu durum beni biraz geriyor. Büyüsü
kaçacak gibi duruyor. Derken çantasından bir paket men-
tollü sigarası çıkıveriyor. Balkondaki güne içeri doğru

süzülüyor, sarıyor etrafımızı ve sigaralarımızı yakıyor. Derin
bir nefes çekiyor ve ba lıyor. Asla bıkmadığım arkılar gibi.
Dinliyorum. İnsan ne çabuk gidiyor o güne.

Nasıl da hatırladın diyorum. Gülüyor. Gülünç duruma
dü üyorum. Unutmu a mı benziyordum? Araya zaman
girmesi mi lazımdı diyorum. Çokça zaman. Böyle mi değere
biniyor insan.

7