Page 17 - Kravat Fanzin Ocak 2016 Sayısı
P. 17
Yol
Bir duvar ördün kendine
Tuğlaları haykırı
Ve ardı amansızca sessiz
Ölüm bile parmak ucunda yürüyor
Sahi, ölümün sesi ne zaman duyulmu ?
Elbet bitecek bu sağırlığımız
Yolun ortasındasın
Ne tarafa yürüsen
Adımların atıyor kahkahayı
Heyhat!
Anlamayan yalnız sen
Sen hep ortadasın
Acizliğini göreceksin
Önünde çırılçıplak
Utanıp çökeceksin dizinin üstüne
Ve yıkılacak duvar o anda
Sesler ki öylesine özgür
Sonu geldi esaretin
Tüm hücreleri bombo beynin
Hazırlan
Yol için gitme vaktidir
Kalbin tam ortasından
Alper I ık
15
