Page 7 - Kravat Fanzin Mart 2016 Sayısı
P. 7
Hiç bir şey kazanılamayan bir duygu bu. Issız bir çölün
ortasında çay satmak gibi, geceleri... Bu kadar karanlık
olmamalı. Biri bir lamba yaksın ve aydınlatsın odamı. Ben
ki takvimlerden yaprak yaprak dökülmüşüm, günah diye
süpürülmüşüm.
Şimdi Çin Seddi'nin denizi ikiye böldüğü ucunda el ele
tutuşmuşuz, bekliyoruz. Birimizin kendini asmasını ya da
bir gecenin tam ortasından çatlaması... Yüzleşmelerin en
çözümsüzünü seçiyorum.
5. gezegende düşlerin kırıklarını yeryüzünden toplarken,
söyle bakalım diyorum yine, neden? Neden insanı gömdük
bomboş bir mezar kuyusuna, gün daha yerine doğmadan.
Şimdi ben, ne yalnızlıktan korkuyorum ne de karanlıktan.
Gökhan Özdemir
4
