Page 18 - Kravat Fanzin Kasım 2015 Sayısı

Bir Gün Belki de Bugün

Yalnızlığımdan ördüğüm dikenli kafesimin paslı tellerine
Erekte olmuş bir maymun gibi tutundum ve sarsıldım
Sahipliğinden çıkıp kaldırımlardaki tuhaf hülyaların
Perdelerini söktüm henüz kurumuş göz çukurlarımın
Kalmadı eşyaya hükmüm ya da
Kelimelerle telafi edilemez gafletim
Parçalandım ve kimliğimi bir kez daha düşürdüler
Ana rahmine

İşte beni bir gün belki de bugün

Karanlığımdan çıkardığım sönük yıldızlardan
Sana yetişkin kolyeler yaparken bulacaksın

Sana ait sokaklarda her sabah bir gülümseme uyanır
Kendinden emin
İçinde coşkular vardır yeniliğe ve güzelliğe belli
Ellerinle bir kağıt gemi yapmışsın adı sen gibi yolculuğa hasret
Küresel mevsimlerde gırtlağıma kadar batıyorum
sensizliğin cebrine

Bir gemi bir kaç sokak kapalı asfalt yollar
Dudaklarındaki sonsuz teyelli hüzün
Yitirdiğim camlardan sarkan
hoşsohbet merhametinin salkımları

16